Türkiye TEOG İkincisi Digorlu Abdullah Oldu

Kafkas haber Ajansı (KHA) Kurucusu Gazeteci Bedir Altunok’un, “Digor’un TEOG Şampiyonlarından Abdullah Yakışır’ın eğitim aşkı” yazısı:

Kars Olay-Kars’ın Digor ilçesine bağlı Alem Köyü’nde ikamet ediyor. Digor ilçe merkezinde Türk Telekom YBO öğrencilerinden. Ayda bir köyüne gidiyor ve derme çatma bir odalı evde yaşam savaşı veriyor. Köye gittiğinde de ailesinin 3-5 hayvanını otlatmaya götürüyor, tezek kesiyor, hayvan peşinde koşuyor ve babasına yardım ediyor.

Baba Zekeriya Yakışır Alem Köyü İlkokulu’nda İŞKUR işçisi olarak çalışıyor. Aile 7 nüfus. Abdullah Yakışır’ın eşi Hüriye çalışmıyor. En büyük oğlu Abdullah Yakışır 14 yaşında. TEOG’da 119 soru yaparak Türkiye ikincileri arasına girdi.

3 yıldır içinde yaşattığı bilgisayar özlemini Ankara’da düzenlenen 15 Temmuz Şehitleri konulu şiir yarışmasına taşıdı. Derece aldı mı almadı mı şimdilik belli değil. Ama o, babasından istediği bilgisayarına 3 yıldır maddi imkansızlık nedeniyle kavuşamıyor. Umutlarını bağladığı 15 Temmuz Şehitleri şiir yarışmasında “dereceye girersem verecekleri ödülle bilgisayar alacağım” diyor.

Onurlu mu onurlu, çalışkan mı çalışkan. Kendisini ailesine adamış dev yürekli adam. Yokluklara isyan etmeden, göğüs gererek yaşama tutunan, annesi, babası ve kardeşleri için, ülkesi için, vatanı, toprağı, bayrağı için okuyan adam. Yaşı 14 ama dik duruşu ve azmiyle, içindeki fedakarlık özlemini bakışlarıyla dışa yansıtan adam. Belki heyecanlanmasaydı 120’de 120 yapacaktı. Ama olsun, senin 119’un netinin bir önemi var mı içindeki vatan, millet, bayrak, anne-baba, kardeş, eğitim aşkının karşısında.

Sen bunca yıl onlarca sıkıntıyı göğüsledin. Buraya kadar getirdin, bundan sonrası devlet için hiç de zor değil. Nedir ki sana bilgisayar almak. Senin öyle bir Valin var ki anında halleder bilgisayar sorununu.

7 kişilik ailesiniz ve bir göz odada yatıp-kalkıyorsunuz. Evde ders çalışmak mümkün değil. Çünkü ev bile kendinizin değil. Emaneten duruyorsunuz başkasına  ait evde. Bunları biz biliyoruz yeni öğrendik daha. Mutfak olarak kullandığınız bölüm evin dışında yine başkasına ait. Ayrı bir yatak odanız, çalışma masanız, dinlenme yeriniz yok. Bir odada 7 nüfusla yaşam sürüyorsunuz. Tuvaletiniz de evin dışında, lavabonuz zaten yok. Susuzluk, yokluk, çile, hasret, gizli gizli ağlamalar bunlara değinmeyeceğiz artık.

Biz çizmedik bu tabloyu, süsleyip püslemedik ellerindeki nasırları.

Sizin valiniz var Kars’ta; Sivaslı.

Şimdi duydu mu senin bu zorlu yaşamını, gördü mü bu sayfadan yaşantının çileli karelerini, bildi ve inandı mı senin içindeki eğitim aşkına. Gör bak neler oluyor. Değil bir bilgisayar başanızı sokacağınız bir mini ev bile yapar devlet sana. Şöyle iki odalı. Mini bir mutfağı ve lavabosu olan mini mini bir ev.

Kaç müteahhit var bu memlekette devletten iş alıp para kazanan. Ne bilelim belki çıkar içlerinden birisi ‘bir miktarını ben karşılıyorum’ diyebilir. Müteahhit Mikail Demir de var. Ne malum belki o da el atar.

Sezgin Baran Korkmaz var. Digorlu. Tam bir eğitim aşkıyla yaşayan adam. O da senin gibi yokluk ve zorluklar içinde okumuş birisi. Belli mi olur bakarsın o da arar hemen Valimizi ‘Bende bir yerinden tutacağım’ der. Olur mu olur. Nasip kısmet değil mi?

Sen oku yeter ki Abdullah.

Sen bırakma içindeki azmi.

Elbet seni bırakmaz Kars’ın valisi. – KAFKAS HABER AJANSI


13.06.2017 01:43:00